تاریخ معاصر ایتالیا

در سال 1861 پادشاهی ایتالیا شکل گرفت. ویکتور امانوئل دوم که پادشاه ساردین بود به پادشاهی ایتالیا یرگزیده شد و سعی در متحد کردن شبه جزیره نمود. در همین راستا در سال 1866 با اشغال ونیز و چهار سال بعد رم آنها را به ایتالیا ملحق کرد که رم پس از چندسال به پایتختی ایتالیا انتخاب شد. اما تلاشهای دیگر مانند جنگ با دولت عثمانی برای الحاق بخشهایی از لیبی در سال 1912 عقیم میماند.

 درسال 1915 علی رغم اتحاد با آلمان، اتریش و مجارستان، ایتالیا به طمع بدست آوردن قسمتهایی از اتریش با متفقین همدست شده و در جنگ جهانی اول شرکت میکند. ولی ایتالیا خیلی کمتر از آنچه در پیمانهای صلح پس از جنگ پیش بینی شده بود زمین به دست آورد . بعد از جنگ جهانی اول، نا امیدی ها و ناکامی ها و بیم انقلاب کمونیستی منجر به رشد فاشیسم شد. در  1922 بنیتو موسولینی جنگ طلبانه به نخست وزیری رسید و حکومت فاشیستی و دیکتاتوری خودش را تشکیل داد.

 در 1936 ایتالیا با آلمان متحد شد و در 1940 به بریتانیا و فرانسه اعلام جنگ کرد. اما وقتی ایتالیا در 1943 به اشغال سربازان متفقین درآمد، پادشاه، موسولینی را عزل کرد و ایتالیا به متفقین پیوست. در 1946 مردم ایتالیا به لغو حکومت سلطنتی رای دادند و ایتالیا جمهوری اعلام شد. همچنین نفوذ کلیسا در زندگی روزانه ایتالیایی ها، باعث شد تا در سال 1984 مذهب کاتلولیک رومیها، مذهب رسمی ایتالیا اعلام شود.

 در سال 1986 ایتالیا قدمهای موثری برای مبارزه با جنایات سازمان یافته مافیا برداشت. در این سال 338 تن از اعضای مافیا دستگیر و زندانی شدند.

رسوایی سیاسی در سال 1990 باعث کنار رفتن حزب دمکرات مسیحی که از سال 1948 در ایتالیا بیشترین نفوذ داشت، گردید. در 1993 دولت انتقالی غیر سیاسی تشکیل گردید تا تغییرات قانون اساسی را اجرا کند.
 در سال 1994 ائتلاف دست راستی به رهبری سیلویو برلسکنی که مرد با نفوذ در رسانه ها بود، به قدرت رسید. و با اینکه پس از مدتی این ائتلاف از هم پاشیده شد، اما برلسکنی به سمت نخست وزیری رسید. در سال 1996 ائتلاف دست چپی با نام درخت زیتون به  رهبری رومانو پرودی به قدرت دست یافت.  با اینکه کوششهای فراوانی برای ایجاد وحدت واقعی کشور از طریق تشویق توسعه اقتصادی جنوب انجام شده است. ولی ساختار سیاسی ایتالیا همچنان بی ثبات و طول حیات دولتهای ائتلافی کوتاه بوده است. در حال حاضر دولت دست راستی سیلویو برلسکنی از سال 2001 در ایتالیا قدرت را به دست گرفته است. 

احزاب عمده سیاستی در ایتالیا عبارتند از: سیاست

            حزب مردم (محافظه کار؛ دموکرات مسیحی سابق)

            حزب دمکراتیک چپ (حزب کمونیست سابق)

            حزب سوسیالیست (PSI)

            اتحادیه شمال (تجزیه طلب؛ شامل اتحادیه لومبارد)، جمهوریخواه (RPI)

            حزب رادیکال

            حزب لیبرال

            حزب سوسیال دموکرات

            اتحاد دموکراتیک (اصلاح طلب)

: